Kadłub samolotu
Rozróżniamy trzy rodzaje konstrukcji kadłuba:
- kratowy
- pół skorupowy
- skorupowy
Przeznaczeniem kadłuba jest połączenie skrzydeł, usterzeń, silników (jeśli nie są na skrzydłach), podwozia.
Kadłub skorupowy i pół skorupowy jest powszechnie stosowany do konstrukcji dużych statków powietrznych. Wręgi, podłużnice oraz pokrycie są elementami tworzącymi kadłub i tworzą zewnętrzną skorupę kadłuba, która przenosi wszystkie siły - te skupione - przez węzły - od skrzydeł, silników, podwozia, a także obciążenie ciągłe - od ciśnienia zewnętrznego. W obszarach łączeń innych elementów np. skrzydeł ( także usterzenie, podwozie, silnik ) z kadłubem struktura musi być wzmocniona poprzez dodatkowe pokrycie oraz mocniejsze wręgi.
Skrzydła
Rozróżniamy następujące układy skrzydeł:
- górnopłat
- sedniopłat
- dolnopłat
Obrys skrzydła:
- owalny
- prostokątny
- trapezowy
Innym ważnym czynnikiem skrzydła jest jego profil.
Manipulując kształtem profilu (grubością, położeniem strzałki) zmierza się do zmniejszania oporu oraz zyskania jak największej siły nośnej.
- profil płasko wypukły, cienki: małe wygięcie, mały opór, duża prędkość. Stosowany do samolotów szybkich, myśliwców
- profil płasko wypukły, gruby: duże wygięcie, duża siła nośna, mała prędkość. Stosowany do samolotów transportowych, bombowych
- profil wklęsło wypukły, cienki: duże wygięcie, duża siła nośna, mała prędkość. Stosowany do samolotów transportowych, bombowych
Profili stosowanych jest znacznie więcej niż te wymienione wyżej. Konstruktorzy wybierają profile w zależności od przeznaczenia statku powietrznego.
 |
| Charakterystyka skrzydła samolotu |
Zarówno slolty jak i klapy są urządzeniami zwiększającymi siłę nośną samolotu. Klapy zwiększają wysklepienie profilu, co prowadzi do zwiększenia siły nośnej. Niewielkie wychylenie klap ( ok 20 stopni ), powoduje duży przyrost siły nośnej. Korzystne do startu. Duże wychylenie klap ( ok. 50 stopni ), daje niewielki przyrost siły nośnej, duży przyrost oporu. Takie ustawienie jest korzystne podczas lądowania. Sloty to szczeliny na krawędzi natarcia. Używanie klap i slotów niekiedy zwiększa siłę nośną samolotów nawet o 120%. Lotki służą do sterowania przechyleniem samolotu. Znajdują się one na krawędzi spływu.
Ponadto w skrzydle mogą znajdować się jeszcze takie zespoły jak: klapki wyważające, fletnery, trymery, hamulce aerodynamiczne, zbiorniki paliwa, podwozie, reflektory do lądowania, światła pozycyjne, miotełki odprowadzające ładunki elektryczne.
Usterzenie
Najczęściej usterzenie składa się ze:
- statecznika poziomego
- statecznika pionowego
- steru wysokości
- steru kierunku
- klapek wyważających
Rolą sterów (wysokości i kierunku) jest zagwarantowanie sterowności samolotu. Wychylenie steru wysokości od siebie, powoduje opadanie, zaś wychylenie do siebie wznoszenie. Ster kierunku zamocowany jest do statecznika pionowego i jest połączony ze sterownicą nożną. Wychylenie steru w lewo lub prawo, powoduje zmianę kierunku w tę samą stronę. Najczęściej zakręt wykonywany jest równocześnie z przechyleniem samolotu w tę samą stronę ( używając lotek).
Podwozie
Podwozie kołowe dzielimy na stałe oraz chowane. W samolotach najczęściej stosowane jest podwozie chowanie. Dzięki takiemu zastosowaniu znacznie zmniejsza się opór aerodynamiczny. Dlatego też podwozie chowane, stosowane jest do wszystkich samolotów rozwijających większe prędkości.
SAMOLOTY ( AIRCRAFT)
McDonnell Douglas MD11
Dane techniczne (specifications):
Samolot szerokokadłubowy dalekiego zasięgu. (Wide-plane with long range).
Jako zespół napędowy posiada trzy dwuprzepływowe turbinowe silniki odrzutowe Pratt-Whitney PW 4460 o ciągu 26 683 daN (27 200kG) lub trzy General Electric CF6 - 80C2D1F o ciągu 27 370 kN każdy.
Wymiary (airplane dimensions):
rozpiętość (width) - 51,66 m, długość (length) 61,21 m, wysokość (height) 17, 6, powierzchnia nośna (wing area) 338,9 m2,
Osiągi (performance):
prędkość maksymalna (V max) 0,945 Ma, Maksymalna prędkość przelotowa na wysokości 9150 m ( Vmax at 9150 meters) - 932 km/h, prędkość ekonomiczna (economical speed) 875 km/h, pułap praktyczny 9935 m, zasięg z pełnym załadunkiem 9270 km, długość rozbiegu (take-off run) 2200 m.
Układ miejsc (seats):
załoga 2 pilotów, maks. liczba miejsc w jednej klasie wynosi 410.
 |
| Źródło: Zbiór własny |
- MD-11 podstawowa wersja pasażerska w eksploatacji od grudnia 1990 r.
- MD-11F wersja towarowa w eksploatacji od września 1991 r.
- MD-11 Combi wersja pasażersko- towarowa
- MD-11CF wersja pasażersko- towarowa, przemienna ( 1994 r.)
- MD-11ER wersja pasażerska o przedłużonym zasięgu do 14600 km (marzec 1996 r. )
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz